Kanatlı Hayvanlarda Görülen Solunum Sistemi İnfeksiyonları

eteriner Hekimleri Mikrobiyoloji Dergisi Elektronik Versiyonu
Yıl 2002 Cilt 02 Sayı 2 Sayfa 43-49 (orijinal dergide sayfa 35-39)

Kanatlı Hayvanlarda Görülen Solunum Sistemi İnfeksiyonları
Süheyla TÜRKYILMAZ*, Ümer M. ESENDAL**
*Adnan Menderes Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, AYDIN.
**Ankara Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, ANKARA.

ÖZET
Kanatlı hayvan yetiştiriciliğinde temel amaç kar elde etmektir. İşletmelerde karın beklenilen düzeyde olabilmesi için de öncelikle infeksiyonların tedavi edilmeleri gerekmektedir. Kanatlı hayvanlarda solunum sisteminde görülen hastalıklar, modern işletmelerin en önemli sorunlarından birisidir. Solunum sistemi hastalıklarının tedavilerinde ilk aşamayı etken izolasyon ve identifikasyonu oluşturmaktadır. Bu makalede, kanatlı hayvanlarda en sık rastlanılan önemli kanatlı solunum sistemi patojenleri ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler: Solunum sistemi, hastalık, kanatlı hayvanlar.

SUMMARY

Respiratory Diseases Which is Seen in Poultry
The major aim in poultry is to get maximum income. In this context, infections should be recovered to reach the expected revenue in poultry. Infections in respiratory system are the most common problem in modern enterprises. The first stage of the recovery process in respiratory diseases is isolation and identification of the etiological agent. The most common respiratory diseasepathogens in poultry were mentioned in this article.
Key Words: Respiratory system, disease, poultry.

GİRİŞ

Ekonomik önemlerinden dolayı son yıllarda dünyanın her yerinde, kanatlı hayvan hastalıkları üzerindeki araştırmalar artmaktadır. Solunum sistemi hastalıkları kanatlı hayvan hastalıkları arasında önemli yer tutmaktadır. Kanatlı hayvanlarda görülen solunum sistemi hastalıklarının etiyolojisi Tablo 1'de gösterilmiştir (4).

Tablo 1. Kanatlı solunum sistemi hastalıklarının etiyolojisi. Table 1. The etiology of poultry respiratory diseases. A. PRİMER FAKTÖRLER B. SEKONDER FAKTÖRLER Canlı Cansız Viruslar Amonyak Bakteriler Yetersizlik hastalıkları Mikoplazma Mantarlar Helmintler Protozoonlar Sekonder infeksiyon İç Faktörler Dış Faktörler Genetik Isı (soğuk, sıcak) Cinsiyet Nem Beslenme Toz İmmunite Havalandırma İmmunsupresyon Amonyak Stres

A. Bakteriyel Solunum Sistemi Patojenleri

1. Bordetella avium: Hindi korizası (HK) etkenidir. Hastalık hindilerde ağır, tavuklarda daha hafif semptomlar ile seyreder (3). HK hapşırma, öksürme, berrak bir burun akıntısı, tracheanın üstünde mukoid eksudat birikimi ile karekterizedir. Düşük mortalite ile birlikte yüksek morbidite HK için tipik bir bulgudur. İnfeksiyon en çok direkt temas, altlık ya da suyun kontaminasyonu yoluyla bulaşmaktadır (30). Hastalıktan korunmak aşılama da faydalıdır. Üç gün süre ile oksitetrasiklin ile penisilinin yüksek dozlarının için canlı aşılar kadar bakterinler ile de içme sularına katılması ile tedavi sağlanabilir (14). Önceleri Alcaligenes faecalis olarak bilinen B. avium McConkey Agarda üreyen, aerobik, Gram negatif, hareketli, küçük, çomaklardır (14, 15).

2. Escherichia coli: E. coli, viruslar (İnfeksiyöz Bronşitis Hastalığı Virusu ve Newcastle Hastalığı Virusu) ya da çoğunlukla kronik solunum sistemi hastalığı etiyolojik etkeni olarak bilinen Mikoplazmalar ile birlikte infeksiyona neden olur. Mortalite infeksiyonun ilk haftalarında görülür. Mortalite oranı oldukça yüksektir. Genellikle mikoplazma infeksiyonları antibiyotikler ile etkili olarak tedavi edilmesine rağmen, antibiyotiklere dirençli kanatlı E. coli izolatları bulunmaktadır. Korunmada aşılama etkili bulunmuştur. E. coli McConkey Agar'da ve standart besiyerlerinde üreyen, hareketli, fakültatif anaerobik, Enterobacteriaceae familyasında bulunan, Gram negatif bir çomaktır (10).

3. Haemophilus paragallinarum: H. paragallinarum tarafından meydana getirilen İnfeksiyöz Koriza (İK) yalnızca tavuk ve bıldırcınlarda görülmekte olup; hindi, güvercin ve kazlarda infeksiyon meydana getirmemektedir. Hastalık nazal boşlukların mukoz membranlarının ve sinusların akut kataral yangısı ile karekterizedir. Aynı zamanda yüzün subkutan ödemi ve konjonktivitis sıkça görülmektedir. Pnömoni ve hava kesesi yangısına nadir olarak rastlanmaktadır. Newcasle Hastalığı Virusu, İnfeksiyöz Bronşitis Virusu yada Mikoplazma gibi diğer solunum sistemi patojenleri ile komplike olan vakalarda İK öldürücü olabilir (36). Solunum sistemi ile bulaşma en sık görülen bulaşma yoludur. Bakterin aşılar serovar spesifik olmasına rağmen koruyucudur. Canlı aşılar daha iyi bir kros korunma sağlar (25). İK'nın antibiyotikler ile tedavisi pek çok antibiyotiğin bakteriosidal olmaması nedeniyle güçtür. Aynı zamanda etkende, ilaca karşı hızla direnç gelişmektedir. Trimethopprim ile birlikte sülfonamidler gibi ilaç kombinasyonları oldukça etkili olmaktadır (22). H. paragallinarum Gram negatif, hareketsiz, fakültatif anaerobik, Pasteurellaceae familyasında bulunan pleomorfik çomak şekilli, üremesi için NAD/NADH ve bazen de serum gerektiren bir etkendir (36). Bununla birlikte, Güney Afrika'da serum veNADH'e gereksinim duymadan üreyebilen patojen H. paragallinarum suşları da bildirilmektedir.

4. Mikoplazma türleri: Kanatlı mikoplazmozisi M. gallisepticum, M. synoviae, M. meleagridis ve M. iowae tarafından oluşturulur. Hastalık yüksek morbidite ve düşük mortalite ile karekterizedir. M. gallisepticum hindi ve tavuklarda sinuzitis, tendovaginitis ve havakesesi yangısına neden olur (37). M. synoviae tavuk ve hindilerde hava kesesi yangısı, sinovitis, zayıflama ve topallığa neden olur (17, 18). Eklemlerin şişmesi ve yangılanması sonucu topallık gelişir. M. meleagridis hindilerde hava kesesi yangısı ve iskelet anormallikleri oluşturur (36). M. iowae tavuk ve hindilerde orta dereceli hava kesesi yangısı ve bacak lezyonlarına neden olur (18). İnfeksiyonun bulaşmasında direkt ve damlacık infeksiyonu kadar yumurta yolu ile bulaşmada önemlidir. Korunmada bakterinler ve canlı aşılar etkilidir. Mikoplazmozisin tedavisinde başarı hastalığı meydana getiren etkene de bağlıdır. Tüm türler kullanılan antibiyotiklere eşit düzeyde duyarlı değildir. Tylosin enjeksiyonu Mikoplazma infeksiyonlarına etkili olmaktadır (36, 37). Mikoplazmalar hücre duvarı olmayan oldukça küçük mikroorganizmlardır. Üremeleri için içerisinde %10-15 oranında at serumu bulunan selektif besiyeri gereklidir. M. synoviae üremek için aynı zamanda NAD'e ihtiyaç duyar. Tipik olarak oldukça yavaş üreyen etkenler katı besiyerinde "sahanda yumurta" görünümünde koloniler oluştururlar. Mikoplamalar penisilin ve tallium asetata karşı dirençlidirler. Bu maddeler diğer mikroorganizmaların üremelerini baskılamak için mikoplazmalar için hazırlanan selektif besiyeri içerisine konurlar (19).

5. Pasteurella multocida: P. multocida pek çok kanatlıda infeksiyona neden olan Kanatlı Kolerası (KK) etkenidir (24). KK aşı geliştirilmek için çalışılan ilk bakteriyel hastalık olması açısından tarihi bir önemi vardır (9). KK'da (her zaman rastlanmamakla birlikte) genellikle solunum sistemi semptomları görülür. Virulent suşlar ateş, iştahsızlık, ağızdan müköz bir akıntı gelmesi, diyarre ve solunum hızında artış ile karekterize akut koleraya neden olur. Bu semptomlar septisemi sonucunda ölüm görülmeden bir gün önce belirginleşmektedir. Kronik koleraya daha az virulent suşlar neden olur ve bu suşlar ayak tabanı, eklemler ve solunum sisteminde lokalize semptomlara neden olurlar. İnfeksiyon kaynağı latent ve infeksiyonu kronik olarak geçiren kanatlılardır. Canlı aşılar iyi korunma sağlarlar ancak infeksiyon riski taşırlar. Akut kolernın tedavisi oldukça güçtür. Deneysel çalışmalarda inukülasyondan önce yüksek dozda Streptomisin gibi antibiyotiklerin kas içi kullanılması ölümü engellemektedir. Kronik koleranın tedavisi suşaların antibiyotiklere karşı duyarlılıkları farklı olduğundan, suşun duyarlılığına bağlıdır. P. multocida Pasteurellaceae familyasında bulunan, hareketsiz, küçük, fakültatif anaerobik, McConkey Agarda üremeyen, standart besiyerlerind hızlı üreyen Gram negatif bir çomaktır (24).

6. Riemerella anatipestifer: R. anatipestifer önceleri Pasteurella anatipestifer olarak bilinmekteydi (28). Etken ördek, hindi, kaz, sülün gibi kanatlı hayvanları etkilemektedir. İnfeksiyon göz-burun akıntısı, ataksi, orta deceli öksürük ve hapşırmaya neden olmaktadır. Boyun ve baş tremoru R. anatipestifer infeksiyonları için tipik bulunmaktadır. Mortalite, diğer hastalıkların bulunması ya da çevresel koşullar gibi predispozisyon yaratan faktörlerin olmasına bağlı olarak değişir. R. anatipestifer'in kanatlıları nasıl infekte ettiği tam olarak açıklığa kavuşturulamamakla birlikte da küçük yaralanmalar ve damlacık infeksiyonu yolu ile bulaşma infeksiyonun yayılmasında önemlidir. Deneysel olarak enjeksiyon yolu ile meydana getirilebilirken, oral yolla oluşturulamaz. R. anatipestifer suşlarının dirençli olması nedeniyle antibiyotikler ile tedavi güçtür . Genellikle sülfonamidler etkilidir. Hastalıktan korunmada aşılama etkili bir yöntemdir ancak, oluşan bağışıklık serotip spesifiktir. R. anatipestifer Gram negatif, küçük, hareketsiz, fakültatif anaerobik çomaklar olup Pasteurellaceae familyasında yeralmaktadır (27) .

7. Ornithobacterium rhinotracheale: Almanya kültür kolleksiyonun incelenmesi ile 1981 yılında hindilerin, 1983 yılında kargaların solunum sistemlerinden O. rhinotracheale izole edildiği ortaya konulmuştur. şimdiye kadar 1981 yılından önce O. rhinotracheale izolasyonuna rastlanılmamıştır. Etken 1994 yılında Vandamme ve ark. tarafından isimlendirilmiştir (31). O. rhinotracheale son yıllarda pekçok ülkede solunum sistemi hastalıkları ile ilgili olarak purulent pnömoni ve hava kesesi yangılarından sıklıkla izole edilmektedir (13, 32, 33). Pasteurella-benzeri olarak kabul edilen mikroorganizma hindilerde ve tavuklarda önemli solunum sistemi bozukluklarına neden olmaktadır (29, 33). Etken direkt olarak bulaşmaktadır. Ancak, yumurta yolu ile bulaşıp bulaşmadığı konusu tam açıklığa kavuşturulamamıştır (33, 34). Hastalığın önlenmesi için hijyenik tedbirler alınmalı ve aşı uygulanmalıdır. Hastalıktan korunmak için en iyi yol kanatlıların 2-3 haftalık oldukları zaman canlı bir aşı ile birlikte inaktif bir aşı kombinasyonu ile aşılanmalarıdır (32). O. rhinotracheale Gram negatif, mikroaerobik, pleomorfik çomak şekilli bir bakteridir (6 ).

B.Viral Solunum Sistemi Patojenleri

1. Adenovirus Grup 1: Bu virus kanatlı solunum sistemi infeksiyonlarından sıklıkla izole edilmektedir, ancak primer infeksiyon etkeni olarak rolü tam açıklığa kavuşturulamamıştır. Etkene aerosol yolla maruz kalınması hava keselerinde lezyonlar oluşturmaktadır (23). Bıldırcın bronşitis virusunun bıldırcınlar için patojenik olduğu; ancak, diğer kanatlı türleri için patojenik olmadığı bilinmektedir. Bu grup viruslar sıklıkla diğer patojen etkenler ile birlikte bulunurlar, ancak bıldırcın bronşitis virusu dışında, diğer etkenlerin solunum sistemi patojeni olarak rolleri tam olarak anlaşılamamıştır (35).

2. İnfeksiyöz Bronşitis Virusu (IBV): IBV soluk alıp vermede güçlük, öksürme, hapşırma, burun akıntısı gibi semptomlar meydana getirip; hava keseleri, sinuslar ve tracheada ciddi düzeyde kazeöz ya da kataral eksudat birikimine neden olmaktadırlar. İnfeksiyon daha çok tavuklarda görülmekle birlikte daha az olarak da hindi ve sülünleri etkilemektedir. Tüm kanatlılar infeksiyona duyarlıdırlar. Hastalık daha çok gençleri etkilemekle birlikte mortalite düşüktür, Miks infeksiyonlar görüldüğü zaman mortalite de artmaktadır. Spesifik bir tedavisi yoktur, hastalıktan korunmada aşılama en etkili yoldur. Kesin teşhis için etken izolasyon ve identifikasyonu şarttır. Serolojik olarak ELISA, virus nötralizasyon ya da hemaglutinasyon inhibisyon testleri ile teşhis koyulabilmektedir (16).

3. İnfluenza Virus Tip A: Solunum, sindirim ve reprodüktif sistem infeksiyonları meydana getirebilir. İnfeksiyonun şiddeti virusun virulensine, kanatlının immun durumu yaş ve çevresel faktörlere bağlıdır. Morbidite ve mortalite %100'e kadar çıkabilir. Hastalıktan korunmada aşılama oldukça etkilidir. Spesifik bir tedavisi yoktur. Teşhis için etken izolasyon ve identifikasyonu şarttır (.

4. Laringotracheitis Virusu (LTV): LTV tavuklarda burun akıntısı, öksürük, soluk alıp vermede güçlük, gözlerin sulanması, konjunktivitise neden olur. Morbidite oldukça yüksek, mortalite değişkendir. Hastalıktan korunma diğer viral hasatlıklarda olduğu gibi aşılama ile olup, etkili bir tedavi bulunmamaktadır. Teşhis genellikle immunflorosan tekniklerle olmaktadır (12).

5. Newcastle Hastalığı Virusu (NHV): NH Paramikzovirus Tip 1 tarafından oluşturulmaktadır. Hastalığa neden olan virusun virulensine bağlı olarak çok farklı klinik semptomlar görülmektedir. Hastalığa sırasıyla tavuklar (1), hindiler , ördek ve kazlar duyarlıdırlar (2, 5). Tavuklarda morbidite ve mortalite oldukça yüksektir. Bakteriler gibi diğer hastalık etkenlerinin infeksiyona karışması ile hastalıkta ölümler artmaktadır. Virusun etkileri çeşitli fiziksel ve kimyasal tedavi yöntemleri ile azaltılabilir ancak, virusun tamamen inaktivasyonu oldukça güç olmaktadır. NH'dan korunmada aşılama uygulanması en etkili yoldur, ancak infeksiyonu kontrol altında tutabilmek için mutlaka bir eradikasyon programı geliştirilmelidir (1). Hastalığın teşhisinde immunohistokimyasal teknikler faydalı olmakla birlikte kesin teşhis için virus izolasyon ve identifikasyonu şarttır. Canlı aşılar solunum sisteminde reaksiyonlara neden olabilir (1).

6. Diğer Paramikzoviruslar: Paramikzovirus (PMV) Tip 2, 3 ve 6 tavuk, hindi ve ördeklerde solunum sistemi semptomları ile birlikte yumurta veriminde de düşmelere neden olurlar. Mortalite düşüktür, aşılama PMV Tip 3'e karşı yapılmaktadır (1).

7. Pneumoviruslar (PV): PV tavuklarda şiş Kafa Hastalığı (SHS) ve hindilerde de Hindi Rhinotracheitis (TRT) etkenidirler (2). Sülünlerde PV ile infekte olabilirler ancak, güvercin, ördek ve kazlar dirençlidirler. TRT hastalığında genç hindilerde görülen en önemli semptomlar hapşırma, köpüklü burun akıntısı, konjunktivitis, sinusların şişmesidir (21).Yumurtacı kanatlılarda yumurta verimi de düşmektedir. TRT infeksiyonlarında morbidite yüksek olmakla birlikte, mortalite diğer infeksiyonların bulunmasına bağlı olarak değişmektedir (2, 11). SHS sinusların şişmesi, depresyon ve tortikollise neden olur. Morbidite düşüktür. Hastalığa genç kanatlılar yaşlı kanatlılardan daha duyarlıdırlar. Korunma canlı ya da inaktif aşıların kullanılması ile sağlanabilir. TRT'in antibiyotikler ile tedavisinin oldukça başarılı olduğu bildirilmektedir, bu başarı muhtemelen sekonder bakteriyel infeksiyonların kontrol altına alınmasından kaynaklanmaktadır. Virus izolasyonu oldukça güç olmasına rağmen, seroloji teşhis için en güvenilir yoldur (2, 11).

8. Reoviruslar: Reoviruslar (RV) tendosinovitis ve artritise neden olurlar. Aynı zamanda tavuklarda, hindilerde ve diğer kanatlılarda akut ya da kronik çeşitli solunum sistemi infeksiyonları ile ilgilidirler (26). RV primer patojen etken olarak rolleri tam açıklığa kavuşturulamaıştır, ancak, sekonder patojen olarak rolleri belirlenmiştir. Aşılama ile oldukça iyi bir korunma sağlanabilir. Teşhis için virus izolasyonu en iyi yoldur (25).

C.Mikotik Solunum Sistemi Patojenleri

1. Aspergillus türleri: Kümes hayvanlarında Aspergillozise neden olan iki önemli etken A. fumigatus ve A. flavus 'dur (7). Aspergillozis semptomları solunum güçlüğü, nefes alıp vermede güçlük, soluk alıp vermenin artması, dermatitis, oftalmitis, ensefalitistir. Hemen hemen tüm kanatlı türleri Aspergillozise duyarlıdır. A. fumugatus'a aerosol yolla maruz kalan hindilerde akciğerlerde kazeöz nodüller ile birlikte hava kesesi yangısı gözlenir. Hastalık %50 mortalite ile seyreder. Nystatin Amphotericin B gibi birkaç ilaç etkili olduğu için tedavi tedavi güçtür. Aspergillus türleri oluşturdukları konidialar yardımı ile tanınırlar. A. flavus besiyerinde kırmızı-kahverangiden altın sarısına, A. fumigatus yeşilden griye kadar değişen renklerde koloniler oluşturarak ürerler (20).

KAYNAKLAR

1. Alexander, D. (1991): Newcastle Disease and other Paramyxovirus infections In Disease of Poultry, 9. edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA, 496-519.
2. Alexander, D. (1991): Pneumovirus infections (Turkey Rhinotracheitis and swollen Head syndrome of chickens) In Disease of Poultry, Ninth edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA, 669-673.
3. Arp, L. and Skeeles, J. (1991): Bordetellosis (Turkey Coryza). In Diseases of Poultry, Ninth edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA., 277-288.
4. Gözün, H (1999): Kanatlılarda solunum sisteminde görülen viral hastalıkların patolojisi. Veterinarium, 10 (1):54-63.
5. Box, P., Heilliwell, B., Halliwel,P. (1970): Newcastle Disease in turkeys. Vet. Rec., 86:524-527.
6. Charlton, B. R., Channıng-Santıago E. S., Bıckford, A. A., Cardona, J. C., Chın, P. R., Cooper, G. L., Droul, R., Jeffrey, J. S., Meteyer, U. C., Shıvaprasad, H. L., Walker, L. R. (1993): Preliminary characterization of a pleomorphic gram-negative rod associated with avian respiratory disease. J. Vet. Diagn. Invest., 5:47-51.
7. Chute, H., Richard, J. (1991): Fungal infections. In Diseases of Poultry, Ninth edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA. p 327-334.
8. Easterday, B., Hinshav, V. (1991): Influenza In Disease of Poultry, Ninth edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA. p:532-551.
9. Erganiş, O., İstanbulluoğlu, E. (1993): İmmunoloji. Mimoza Yayınları 14, Sağlık Bilimleri Dizisi 1, Konya, 6.
10. Gross, W. (1991) Collibacillosis. In Diseases of Poultry, Ninth edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA, 138-144.
11. Hafez, H.M. (2000): Respiratory Diseases. World Poultry. Elseiver Special, 13-19.
12. Hanson, L., Bagust, T. (1991): Laryngotracheitis, In Disease of Poultry, Ninth edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA. p:485-495.
13. Jones, R.C. (1998): Respiratory Diseases, Fourth Asia Pacific Poultry Health Conference, 22-26 November, Melbourne, Australia, 75-84.
14. Kelly, B., Ghazikhanian G, Mayeda, B. (1986): Clinical outbreak of Bordetella avium infection in two turkey breeder flocks. Avian Dis. , 30:234-237.
15. Kersters, K., Hinz, K-H., Hertle, A., Segers, P., Lievens, A., Siegmann, O., DeLay, J. (1984): Bordetella avium sp. Nov. İsolated from the respiratory tracts of turkey and other birds. Int. J. Syst. Bacteriol., 34:56-70.
16. King,D., Cavanag, D. (1991): Infectious bronchitis In Disease of Poultry, Ninth edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA. 471-484.
17. Kleven, S. (1991): M. iowae infection. In Diseases of Poultry, Ninth edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA., 231-233
48
18. Kleven, S., Rowland, G., Olson, N. (1991): M. synoviae infection. In Diseases of Poultry, Ninth edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA., 223-231.
19. Kreig, N., Holt, J. (1994): In Bergey's Manual of Systematic Bacteriology, Ninth edition, Willams Wilkins, Baltimore, Maryland, USA, 740-793 .
20. Larone, D. (1995): In Medically important fungi: a guide to identification, Third edition, ASM Press, Washington, USA, 190-192.
21. Lister, S., Alexander, D. (1986): Turkey Rhinotracheitis: A review. Vet. Bul.; 56:637-663.
22. Lu, Y., Lin, D., Tsai, H., Tsai, K.(1983): Drug sensitivity test of Haemophilus paragallinarum isolated in Twain. Twain J. Vet. Med. Anim. Husb., 41:73-76.
23. McFerran, J., Adair, B.(1977): Avian Adenovirus-a rewiew. Avian Pathol.; 6:189-217.
24. Rhoades, K., Rimler, R. (1991): Fowl cholera, In Diseases of Poultry, Ninth edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA, 145-159.
25. Rimler, R. , Davis, R . (1977): Infectious Coryza: In vivo growth of Haemophilus paragallinarum as a determinant for cross protection. Am. J. Vet. Res.., 38:1591-1593.
26. Rosenberger, J., Olson, N. (1991): Reovirus infections. In Disease of Poultry, Ninth edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA, 639-647.
27. Sandhu, T., Rhoades, K., Rimler, R. (1991): Pasteurella anatipestifer infection. In Diseases of Poultry, 9. edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA,166-171.
28. Segers, P., Mannheim, W., Vancanneyt; De Brandt K., Hinz, K-H., Kersters, K., Vandamme, P. (1993): Riemerella anatipestifer gen. Nov. , comb., nov., the causative agent of septicemiae an serum exudativa and its phylogenic affiliation witin Flavobacterium-Cytophaga rRNA homology group. Int. J. Syst. Bacteriol., 43:768-776.
29. Sprenger, J. S., Back, A., Shaw, P. D., Nagaraja, V. K.,Repke, D. C., Halvarson, A. D. (1998): Ornithobacterium rhinotracheale infection in turkeys:experimental reproduction of the disease. Avian Dis., 42:154-161.
30. Simmons, D., Gray, J. (1986): Transmission of acute respiratory disease (rhinotracheitis) of turkeys. Avian Dis., 23:132-138.
31. Vandamme, P., Segers, P., Vancanneyt, M., Hove, K. Van, Mutters, R., Hommez, J., Dewhırst, F., Paster, B., Kersters, K., Falsen, E., Devrıese, L. A., Bısgaard, M., Hınz, K. H., Mannheım, W. (1994): Ornithobacterium rhinotracheale gen. nov., sp. nov., isolated from the avian respiratory tract. Int. J. Syst. Bacteriol., 44 : 24-37.
32. Van Empel P., Hafez H. M. (1999): Ornithobacterium rhinotracheale : a review. Avian Pathol., 28, 217-227.
33. Van Veen, L. V., Van Empel, P., Fabrı, T. (2000): ORT, a primary pathogen in broilers. Avian Dis., 44: 896-900.
34. Varga, J., Fodor, L., Makraı, L. (2001): Characterisation of some Ornithobacterium rhinotracheale strains and examination of their trnsmission via eggs, Acta Vet. Hung. 49(2):125-130.
35. Winterfield, R., DuBose, R. (1991): Quail Bronchitis. In Disease of Poultry, Ninth edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA. p:564-566.
36. Yamamato, R. (1991): Mycolasma meleagridis infection. In Diseases of Poultry, Ninth edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA., 212-223.
37. Yoder, Jr. H. (1991): Mycoplasma gallisepticum infection. In Diseases of Poultry, Ninth edition, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA., 198-212.49